özLüyorum Seni !!! Hemde Çok...

Konu: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:13 pm

Ve yeni bir gün daha işte… Yine seninle başlayan ama yokluğunla beni dağlayan bir gün daha…

Biliyorum ki hiç görmediğim bir diyarda sende uyandın. Belki şimdi eline bakıyorsun parmaklarına. Yani benim parmaklarıma… Belki durduk yerde bir gülümseme düştü dudaklarının kıvrımına hani o beni mest eden hani o beni eriten hani kanımı ateşleyen… menekşeme can veren o gülüşün..

Ya da yoruldun ve oturdun bir yere. Gözlerinle uzaklara daldın gittin belki de… Baktığın yerler ne kadar şanslı…

Bugün şehrimin semaları bulutlarla kaplı… Ne yağmur yağıyor ne güneş açıyor. Şehrim bugün hüzünlü... Söylesene yar yoksa sen hüzünlüsünde bugün şehrim ondan mı böyle. Denizim bile dalgalı bugün martılar çığlık çığlığa...

ah sen.. Neden yanımda değilsin ki...

Lal

...

Gün ışıyınca perdeleri yokluğa bulaşmış gözlerim aydınlanmamış bir duvarın zalim kaldırımlarındaydı. Geceden kalan uyanıklığım ellerimde biriken tümceleri doğurdu. Yüreğimin serzenişinde ifadesiz sallanışlar seziyordum. Sustum. Şimdi. Sustum işte.

Dikenlerini yollara akıtmış güller korunaksız şimdi. Yağmurlar boşalırken sağanaklar kurşuni gökten yıkıyordu her yeri. Etraf bir hüznün yankılanan sessizliğiyle sadece çiseleyen taneciklerin sağanağımsı acılarıyla doluydu.

Ah sen... Neden yanımda değilsin ki. Ah sen...

Burukluğunda anın doymadım hiçbir şeye. Ne nefesim yetti üflemeye ne de ateşim söndü. Harında kuşlar pencereme kondu. Menekşe yeşerdi. Kondurduğum gülücüklerimle. Etrafım ziyan olmuş. Yıkanan etraf buruk bir renkle gözüktü gözüme. Gönlüm güneşten yol isterken geceden bir el uzandı. Yine yokluğunda bir rüya ile varlığını alıyorum. Yine yokluğunun resminde kalabalıklısını çiziyorum. Her yanım sen ki kimsem sen değil. Bir sesin bazen bir duruşun... Ah sen... Neden yanımda değilsin ki... Gece vuruyor her boşluğumda. Gündüzüm zaten gecemden kalan bir yokluk. Ellerimde hünersiz sessizlikler ve kanayan yaralar. Şimdi sayfalar dolusu yalnızlığımı hangi sözcüğe sıralayayım.

Mahir ateşler yumağıyım. Ellerimde lalezar bekçiler. Yüreğime kondurduğum hüzün ve yaza bir gecenin soğukluğu. Kıştan kalmış bir kıyamet, yazdan kalma yokluğunu dolduruyor.

Ah sen... Neden yanımda değilsin ki... Bu yokluk bulaşmış yüreğime. Neden ahımda sesime ses veren sesin yok. Neden bu sessizlik her hazanda yokluyor dudaklarımı. Lalin efsanesinde taşlarını taç yapıp kuleler inşa ettim bu yüzden. Dudağımın kenarında gülümsedi yarım. Halime dizildi de yollar bir adım atamadım. Şimdi halimden bir beyaz renk mavinin edasında seyrine giriyor.

Ah sen... Neden yanımda değilsin ki... Nedenleri sıralayıp boğuk zamanlara mı dalayım. Yoksa çeperinde sözcükleri arayıp yalnızlığımı mı resmedeyim.

İkinci beyaz birinci mavidir…

Sonrasında kaseme dolan nefti renkler sızlattı zihnimi. Anım yokluğun temyize çekilmiş anlarında. Bir resim halinde durgun zaman... Sonrasında yine durgun zaman durağan bir an. Gece ki evresi muamma... Sonrası efgan bir sessizlik. Çığlıkların gündönümü. Ve tekririnde sabahlar. Yine de hazan. Anla ki bulaştı yüreğime yine karanlık. Ve zemheri ki o da bambaşka bir dünya. İkinci halden. Beyaz yazmıyor beyaz sayfalara. Kandan mavi bir gül ve gülün kızıllığında merhamet. Deniz rüyasıyla uyanmak, açılmak dalgalara...

Ömür sayfasında haklı serzenişimdir... Ah sen... Neden yanımda değilsin ki...

Konu: Üşüyorum... C.tesi Kas. 01, 2008 7:14 pm

Düğümlendim..

Her bir düğümü tek tek çözmeye çalıştıkça ellerimle, yeni düğümler oluşuyor adeta, hiç çözülmeyecekmişçesine..

Bu kez her şey daha zor...

Aslında zor olan ne sensin ne de hayat. Zor olan benim bana..

Artık zor geliyorum kendime.. Yoruldum...

Bir daha düşersem, kalkamayacağım ayağa, hissediyorum. Belki uzatacaksın elini ama, bu kez ben tutamayacağım, biliyorum...

Gözümün bebeğinde, yüreğimin en saklı yerindesin sen. Kimselere göstermiyorum seni, hatta bazen kendimden bile gizliyorum.

Varsın aklım sensiz bilsin yüreğimi...

Yokluğun içimi acıtıyor. Buna rağmen kal istiyorum, içimde bir yerlerde.

Sanki seni çıkarıp atarsam, tamamen kaybolacakmış gibi geliyor sana dair ne varsa.

Sana ait olan izler silinip yok olacakmış gibi, senli kelimeler yazamayacakmış gibi kalemim bir daha..

Her tutunmaya kalktığımda sana, dipsiz kuyulara çekiliyor ruhum. Çıkmaya çabalarken gücüm tükeniyor gitgide. Bir gün temelli bitecek, fark ediyorum..

Tüm şarkılarım, tutsak olup sensizliğe, çığlığa dönüşüyorlar içimde. Yüreğimle bağırıyorum, sen duymuyorsun, sen bilmiyorsun..

Bir zamanlar gecelerimi aydınlatan gözlerin, şimdi karanlığa çağırıyorlar beni. Kapatıp gözlerimi, düşlerimde buluyorum seni. Açtığımda yine gidiyorsun. Ve ben yine karanlıklara uyanıyorum.

Üşüyorum...

Konu: "SeN"siz OLmuyor..! C.tesi Kas. 01, 2008 7:15 pm

"SeN"siz OLmuyor..!

Neden bu kadar cok istiyor yüregim seni?yüregim yine seni istiyor ve aci cekiyor, sensiz durmuyor...

Neden yüregime bu kadar aci cektiriyorsun gizliyaram, neden aci cektiriyorsun herkesten sakladigim yaram? neden gelmiyorsun? gelemiyorsun? neden geldiginde birakiyorum seni? yüregimin seni benden daha cok sevdigini biliyorum,ey yüregim,saltanatin hakim degil bedenimde...

Neden yüregim böylesine yasak bir aski sectin? yüregim,aptallasiyorsun..Yüreg im, hic birakma o dünyalar tatlisini. Hadi gelsene yüregime? saatlerce, günlerce, bir ömür boyu ayrilma yüregimden..yüregim seni cok seviyor gizliyaram... Her gece seninle yatar seninle kalkar yüregim, her dakika sen gelecekmissin gibi bekliyor seni yüregim, yüregim sana asik? yüregim seninle.

Herseyi bos verseydim yüregimi dinleseydim, seni böylesine cok seven yüregimi...Birak onu yüregim,uzaklardaki sevgime kavusamiyacagimi bile bile sevmeye devam etme derdim...ey cikmaz sokaga giren yüregim ne yapiyorsun diye hesap bile soramiyorum sana,sorsam nafile sen onu her daim seviceksin biliyorum... Düsündükce seviyorsun, sevdikce düsünüyor, düsündükce beni bitiriyorsun. ya cek git bedenimden yada ona git yüregim. sen birlessen onunla bedenimde bundan faydalanacak, ama sen bedenimden daha korkaksin yüregim.Sevdigini baskasina bile bile verecek kadar.....

Konu: ÖzLemin... C.tesi Kas. 01, 2008 7:15 pm

Özlem? ?

Özlem…
İlk özlem ana rahmine düştüğümüz anda başlar.. dışarıdaki hayata çıkma çabasıyla… farkında olmadan neyi özlediğimizi bilmeden ilk kalp atışlarımızla bedenimizin ruhumuzun içine yerleşendir özlem.. Bir ana anne sıcaklığına duyulandır özlem ….masum, çaresiz, sadece beklenmez mi? Sıcak kollarında, sıcak bir nefesle uykuya dalmayı küçük beden.. İlk adım atışlar, ilk kelimeler, etrafı dünyayı tanıma telaşıdır özlem..Bizi nelerin beklediğini bilmeden büyüme telaşıdır… Evcilik oynamaya.. koşmaya arkadaşadır özlem..

Özlem..
İlk gençlik hayallerimizedir.. Bir masum mektuba.. bir bakışadır.. kaçamak el tutuşlara aşk oyunlarınadır.. oyunu ne olduğunu… dokunmanın acısını zevkini bilmeden.. Bir cafe de oturmayadır özlem.. kalp atışlarına mahçup bakışlara… okul kırmaya aşk uğruna…Sevgiyedir.. kalbimizi henüz keşfetmeden.. sevdayı henüz bilmeden..

Özlem…
Çocukluk, gençlik özlemini özlemeye özlem.. O masum sonu mutlu biten özlemler.. Çocukken bir çikolataya özlem..bayramlarda bir kırmızı pabuça duyulan özlem… alınca mutlu olunan.. hoyrat gençlikte aşka özlem… bir bakışta bir gülüşte kalbi durduran…. Sonsuzluk.. işte bu dedirten..

Özlem..
En mutlu özlem… sonu olan.. sonu özlediğinle biten.. varışı sevdan olan özlemler..

Özlem
Ya gelmeyeceğini, gelemeyeceğini bildiğine özlem… ya orada olduğunu bildiğin ses vermeyene özlem…. Ya özlemekten korkana özlem… ya yaşamaktan korkana özlem.. ya düşlere özlem.. ya yarını olmayacak aşklara özlem.. gideceğini bilerek sevilene özlem.. Yaşanamayacaklara özlem… İşte sonu olmayan özlem.. İşte vazgeçilemeyen özlem.. işte çaresiz bekleyişe özlem.. İnsanın içini acıtan… boşlukta yaşanan özlemler… Peki var mı bu özlemin sonu…? biter mi….? bu özlem.. Söz verirsin kendine özlemeyeceğim diye… tutulur mu bu söz…..? Kalbindeki özleme söz geçer mi……?

Özlem sevgidir…
Özlem güçtür..
Özlem varoluştur.
Özlem sevdandır..
Özlem bekleyiştir…
Özlem içindeki acıdır..
Özlem özlememeyi hasrettir..
Özlem özlemeyeni özlemektir..
Özlem özleyeni özlemektir…
Özlem gelemem diyeni bekleme güçüdür..
Özlem gidene ağıttır..
Özlem sevdana söz vermektir..
Özlem kalbine söz geçirememektir.
Özlem kaçış değil var oluştur…
Özlem çaresizlik değil çaredir..
Özlem vazgeçmemektir.
Özlem kelimelerin yetersiz kaldığı andır.
Özlem sessizliğin çığlığıdır..
Özlem yaşamındır..
Özlem gelmeyeceğini bilerek bekleyebilmektir.
Özlem siyah gecelerde siyahın izi kalabilmektir..
Ve artık..
Özlem......................... ...........

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:16 pm

Özlüyorum seni.
Gücüm yetmiyor unutmaya
Özlüyorum
Elini tutmayı sesini duymayı
Boynuna sarılıp omuzunda ağlamayı
Nedensiz sevinçleri
Hasret dolu sevgi dolu sımsıcak düşlerimi
Özlüyorum
Gücüm yetmiyor unutmaya
Seni aramazsam unuturum sanmıştım
Girmez sanmıştım hayalin beynime
Geceleri düşlerimde
Gündüz baktığım heryerde seni
Özlüyorum..
Renkler gitmenle soldu
Kırmızı kırmızılığını unuttu
Mavi maviliğinin farkında değil
Beyaz yanlız sen giydiğinde
güzelliğini haykırıyormuş
Özlüyorum
Bu özlem bu bekleyiş hiç bitmiyecek
Ruhumda sana açan eflatun renkli çiçekler
solmayacak
Olmasanda sensiz sensizliği yaşatacağım
Sensiz seninle olmayı başaracağım
Sonun yaklaştığını hissettiğim gün
Beyaz ,bembeyaz mendilimi sallayarak
Sensiz yaşamın kahrediciliğine veda ederek
Seninle sonsuzluğa kavuşacağım..

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:16 pm

Özlemek ve özlenmek güzeldir.

Sevmek ve sevilmek dokunmak ve hissetmek gibidir bazen.Bazense çok zor gelir.Başını yastığın arasına alır hiç nefes almadan ağlarsın,yastık sırılsıklam olmuştur.
Sonra o ıslaklığın üzerine uzanır geçirdiğin o güzel günleri düşünürsün.Kendi gözyaşlarının ıslaklığı yanağına değince tatlı bir ürperti kaplar içini.
Ama yine de zamana küfredersin ,hayata küfredersin.Yapayalnızsın şu koca dünyada YAPAYALNIZ.Gece uyurken sarılacak bir sevdiğin yoktur,Ya yorganını ya da tüylü bir ayıcık alırsın kollarını arasına.
Sımsıkı sarılırsın onu da elinden almasınlar diye.Birden bir çınlama başlar kulaklarında sanki birileri adını fısıldıyor gibi.İyice dinlersin ama sadece sessizliğin sesini duyarsın.
Gözlerini açmak istemezsin ama o bilinmeyen güç her defasında gözlerini açmanı emreder.Karanlıkları izlemeye başlarsın.
Yan odadan cama bir gölge yansır koşarsın yakalamak için ama nafile kimseyi bulamazsın.
İşte böyle anlarda yaşam ve ölüm arasındaki çizgi daha da incelir.
Belki iki parmağının arasına alıp kaldırabilirsin o çizgiyi böylece iki dünyayı birleştirmiş olursun.
Ama yapamazsın bilirsin ki hayat acımasız da olsa güzeldir...

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:17 pm

yüreğimin derinliklerinde;
Ve sen varsın martının kanat çırpışında.
hep bir özlem,hep bir hasret
hep bir Sen varsın.

Kırık kaldırım taşlarının bitiminde,
yada perperisan hali, yırtık giysileri
yalınayaklarıyla hayata meydan okuyan
bir çocuğun gözlerinde gözlerdeki o ışıkta.

hep sen varsın patlamaya hazır bomba misali,
gezdiğim sahil kenarlarında,ağaç diplerinde,
bir dal ürkekliğiyle arşınladığım...

hep sen varsın hep bir sen. ve hepte olacaksın!

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:17 pm

"Aşkı taşıyan her kalbin muhkem olduğunu zannediyordum. Meğer aşk , indiği kalbi ihya edemezse yok ediyormuş."

Senin hayallerinin yorgunuyum...

Ayrılığın yüreğimin en kuytu köşesinden hüzzam bir şarkının ahengiyle çıkar gün yüzüne.

Özlemlerim kabardıkça, hatıralar harmanından sevdanı devşiririm. Ve seni ne kadar çok sevdiğimi , senin bende ne kadar yer ettiğini bir kez daha anlarım.

Senden ayrı kaldığım zamanlarda kendimi , uykunun unutulmuşluğuna terk edilen bir bebek gibi hissederim.

Ve sen bilemezsin , gönül sahilimden ne gemiler kalkar gözbebeklerine....

Ve sen bilemezsin , martıların hoyrat çığlıklarında hangi onulmaz yaramın feryadı gizlidir.

Yağmurun yağışında , rüzgarın uğultusunda , karların ipekten dokunuşunda seni ararım. Her bahar açan erguvanlarda , güneşin yeni bir umudu kuşandığı mavi atlasta , gönül dantelamda seni ve yüreğime kazıdığın asırlık hatıraları ararım.

Konu: YokLuqun..! C.tesi Kas. 01, 2008 7:18 pm

"Sevgiyi sevdayı kitaplarda arama, şarkılarda, şiirlerde değildir asıl sevda, doğan günde, ayın suda yansıyan şavkında bir güzel çiçekte bulamadıysan eğer,insanların gözlerinde ara... Eğer sönük duruyorsa o gözler, hiçbir melodiyi söylemiyorsa gözbebekleri.. Al eline aynayı Önce kendinde ara gerçek sevdayı.."

Ezbere bilirim yalnızlığı......

Öyle hızlı geçerdik ki zamanın içinden, sanki üşüyen biz değiliz...
Küçük insanlar büyük yalanlar söylüyorlar... Yanlış öğretilmiş bütün sevdaların aynı kapıya çıkacağı...

Gece karanlığın perdesini çekmiş üstüne,yalnızlıktan payına hak ettiğinden fazla düseni, şehrin bütün kuytu köselerini karanlığa boğma telaşında.. Sabahın getireceklerini düşünmeksizin bütün köse bucaklar teslim ediveriyor gecenin gizemine.. Laciverdin kirlettiği sarıyı temizlemek, siyaha düştü yine...

Şeytan pususunu kurduğu anlarda, günahların en güzelini seçmek, yalnızlığın sınırlarını hakir görenlere ibret olsun diye bütün sevdalardan uzak durur...
Bu saatlerde...

Ne kullanacağım doldurmak için, eskiden konuştuğumuz boş yerleri, nasıl dolduracağım son kalan boşlukları, nasıl tamamlayacağım senden arda kalacakları.. Asıl ürkütücü olan,tüm sırlarını döken bir aynanın, artık göstermeyeceğini bilmek aksini..

Bütün hislerimin kaybolacağı endişesindeyim... Sadece biraz daha tatmak...
Kendi yarattığımız şarap tadında, oysa bizim şarabımızın tadı bile en seçkin kırmızı sek şaraplardan biriydi, mantık ve duygu yöresi sevişmelerin çatışmalarından üretilmişti. İnsana özgü karmaşalarda, uzunca süre dinlendirilmiş, sonra da bire bir yaşanarak gizlenmişti... Sen ve benim bu aşka kattıklarımız, bu aşk şarabının yıllanması için gerekli karakteri ve gücü vermişti. Yıllandırılması sırasında şaraptaki taneler zarifleşir, dolgun gövdeli zengin aromaya sahip, dengeli sek aşk şarabımızı ortaya çıkarır... Empati ve sempati ile uyumlu olup oda sıcaklığında tüketilmeliydi.

Kırık bir kadeh gibiydin her zaman,yudum yudum içtikçe dudağımı kesen, Kırık bir kadeh... Dudağımdaki acıyı seni içtikçe uyuttum. Bir kesik senden kalan,birde ince bir sızı.. Başka neydin? Unuttum...
Madem unutmanın ilk sancıları sarmaya başladı...
Biz artık ayrı olabiliyorsak, Sen ile Ben arasında şu "ile" artık yok demektir....

Artık sevdaların aranacağı mekanlarda kalmadı, hele ki; varlığının kısa bir zaman dilimi sürdüğü bu şehirde. Hangi yüzle, hangi cesaretle... Elim uzansa ruhum gider, ruh giderse bedende gider...

Bir bir kendi mezarlığıma gömüyorum. O kadarda üzücü değildi merasimleri arda kalan sevdaların. Hala senden mühürlü kalan dudaklarımla sevişiyorum. Sana benzeyen kadınlarla...

Yeter.............
Yeter.............
Yeter............
Tarihin bütün kilitlerini kırarak,isyan tadında,hüzün adında, yokluğun belasında,
yalnızlığın kışkırtıcı tadında gel bana... Yüzümün aynası, bilincimin dağılması kadar SEN'im..

Uçurumlar kadar derin geçmişimle, bir adım daha bir adım daha...
En acıyan,en kanamalı, sızlayan yanımı sana getirip... En savunmasız, en kırık, üşümüş halimle sana sığınıyorum...

En olmazlara saldım yüreğimi...
Gidebilmek adına senden...
Çarptığım hep varlığındı...
Düşmelerim ise YOKLUĞUN...!

"...iyiler asla kendilerini affedemeyecekleri için...
...sonsuza kadar cehennemi yaşayacaklar"

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:20 pm

Hep sen varsin dü$üncelerimde....geceleri rüyalarimda, gündüzleri hayallerimde sadece sen varsin.. sagimda, solumda, aynadaki yansimamda, nereye baksam hep sen varsin... Artik ben “ben” degilim, anladimki ben “sen” olmu$um..

Yanimda olamasanda, sana dokunamasamda, hep icimdesin..nereye gidersem gideyim seni icimde ta$iyorum!

Hissettigim duygularin esiri aklim, sadece delicesine ya$amak var seni seninle..

Elimdeki resminin her karesini ezberledim artik…kac kivrim, kac cizgi varsa yüzünde hepsi begnimin tam ortasinda. Her gecen saniyede sana kavu$acagim güne biraz daha yakla$iyorum.. kokunu icime cekecegim, sicakligini hissedecegim, sana dokunacagim o an! Zaman gectikce sabirsizlaniyorum..icimdeki sevgi öyle bir co$kuyla sana akiyorki ben bile kontrol edemiyorum kalp carpintilarimi..

Tanrinin bana verdigi mucizeyi $imdi yanimda istiyorum... ~~Hayatimdaki en güzel varligi, “seni” istiyorum!~~

Seviyorum seni delicesine, ugrunda ölürcesine… Herzamankinden daha cok seviyorum seni.. Artik bu sevgi o kadar büyükki icime sigmiyor...

[size=13pt]Özlüyorum seni, mesafelere isyan edercesine akiyor gözya$larim.. Hic kimsenin kimseyi özlemedigi kadar özlüyorum seni![/size]

Sana kavu$acagim ani bekliyorum..zamanin cabuk gecmesi icin uyumak istiyorum, fakat icimdeki heyecan buna engel oluyor..sana kavu$acagim anin heyecani öyle bir co$kuyla sariyorki bedenimi artik kontrolü kaybediyorum...

“Yagmur, denize dü$tügünde deniz, ye$ile dü$tügünde ye$il, topraga dü$tügünde toprak kokar...
Yagmur, Sacina dü$tügünde sevgi, eline dü$tügünde özlem, gögsüne dü$tügünde a$k kokar..”

Ben yagmuru gögsüme dü$ürdüm, $imdide beni hayata baglayan yagmur damlama ”sana” kavu$acagim ani bekliyorum!

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:22 pm

Özlüyorum seni,
Yalansız bir özlem bu
Dolansız, saf bir özlem.
Yeni doğan bir çoçuğun
Minicik elleri gibi
Yumuşak ve mazlum
bir özlem bu...

Gökyüzü kadar büyük
Senin kadar yüce
bir özlem bu...

Hasretten ağlayanan sevdalıların
Yıllarca kavuşamayanların
İki gün bile dayanılamayan
bir özlem bu...

Ne yapacağini bilmeyen
Telefonlar bekleyen
Ağlayan, isyan eden
Kendisini harap eden
bir özlem bu...

Yolda yürürken
Otobüslere dört gözle bakan
Belki, onu görürüm diye
Kıpır kıpır yerinde duramayan
Salak salak, bos bos gezinen
Seni arayan bir özlem bu.

Bulutlara baktığında bile
Sanki seni göreceğini sanan
Orda olmadiğını bilen
Ama yinede şansını deneyen
bir deli özlem bu...

Yani güzelim,
Bir kalpsizi bile,
Ağlatabilecek,
bir deli özlem bu...

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:23 pm

Ve seNSizLiği soLuRKen bıRaKTım uyKuLaRımı
Kaç MasaL ßüyüttüm NinnileR SöyLeyip
Kaç Ninnim Oldu Gecenin
Dilsizliğine...

IsLak TaşLarda AyakLarıM KayaRak İlerLedim
Arkası HüzünLü SözLerinle OynaşTım , DudaKLarını ÇizDim
Durdum ! Düşündüm ! Yokmuş Gibi Yaptım
Olmadı...

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:23 pm

Öznesiz cümleler kurmaya alışmıştım ben oysa...

Yalnızlığıma, ıssızlığıma sahip çıkmıştım onca kalabalığın arasında..

Korkularımdan korkmamayı öğreniyordum yavaş yavaş.

Hayallere düşlere sığınıp onlarla avunuyor, küçücük mutluluklara, hayata dair geçici heveslere sarılıp gülümseyebiliyordum.

Geride bırakmıştım bütün hüzünleri, ertelenmişleri, yaşanmışları, yarım kalmışları.. Yürüyordum ardıma bakmadan kendi yolumda. Geçmişin izleri bazen takılıyordu ayaklarıma bir yerlerde, ama ben aldırmadan yürüyordum işte..

Sevdaya dair hikayelerin noktasını koymuştu hayat yıllar öncesinde. Ben de çaresizce boyun eğmiştim ona.

Bence mutluydum ben kendi kendimle..

Hiç beklemediğim bir zamanda, ansızın çıktın yollarıma.

Yalan mıydın sen?
Yalan.. Bunca ısıtabilir miydi ruhumu? Bunca işler miydi sevdanı yüreğime? Geçmişin izlerini silip, doldurabilir miydi yüreğimi böylesine?

Bilseydim dinler miydim seni?
Geçmişimden koparıp, beni alıp gitmene,
İzin verir miydim?

Görseydim, eğer sonunu görseydim,
Başlamadan daha, orada dur derdim...

Bilseydim, eğer sonunu bilseydim,
"Sevme bırak" derdim,
"Sevme, uzak dur..."

Geldiğin gibi de gittin ansızın bir gün..

Sensizliğe alışmak daha zordu yalnızlığa alışmaktan.

Şimdi öznesi sensin cümlelerimin, yüklemleri yok...

Sensiz günüm zordu zaten,
Bir de sen geldin üstüne..
Yokluklarım yetmezmiş gibi,
Sen de eklendin üstüne...

Ben zaten bunları sen olmadan da yaşardım.
Ne gerek vardı sana, sensiz de yalnız kalırdım.
Ben zaten sen olmadan da ağlardım isteseydim eğer,
Ne gerek vardı sana, ne gerek vardı yokluğuna...

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:24 pm

yanımda yoksun. dokunmak, tutunmak istesem... başımda kavak yelleri eserken geldin. bu süt liman gecelerde sanadır, bunca sitem...

bahçede bir kaç dal titrer, yüreğimde bütün bir sen. seni nasıl özlediğimi bir bilsen...

yokuşlar çıkar karşıma birden, duvarlar yükselir, inceden. mesafeler uzar, zaman daralır, ufukta ufalır, ne kaldıysa önceden...

salkım söğütlerden bir yaprak düşer, yüreğimden bütün bir sen. seni nasıl özlediğimi bir bilsen...

miadını dolduruyor, yaşanmamış sevdalar. bir daha yaşanmayacaklar. hasretlerini savuruyor, yüreğimde tüm ağaçlar. bil ki, sensizliği asla kuşanmayacaklar...

gözlerimde iki damla yaş kalır, yüreğimde bütün bir sen...aahh, seni nasıl özlediğimi bir bilsen;

seni nasıl özlediğimi bir bilsen...

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:24 pm

Öyle çok özledimki aklıma her düştüğünde gözlerim doluyor
Öyle kocaman öyle büyüksün ki içimde çıkarsam bom boş kalacak
Bıraksam bize yazık olacak
Seni sewmeye sana bağlanmaya sana alışmaya alışmışım çoktan
Yokluğun ağırr soğuk çaresiz
Düğümleniyor boğazım içim çekiliyor acıyor her yanım sensin kanıyor yaram kapanmadan inadına
Zaman herşeyin ilacı unutursun dediler
Ama ben özledikçe sewdim sewdim bi daha sewdim
Göremedikçe gözlerim gözlerini bittim tükendim eridimm
Tenini kokunu ellerini sesini çok özledim
Ne deliyim ne divane sadece çoook büyük sewdim
Ne sen bana kal diyebildin ne ben sana gitme dedim DİYEMEDİM
Varlığındaki huzur yokluğundaki acı kadar büyük
Biliyorum ben imkansızı sewdim
Şimdi bu belki bi ceza belki bi ah
Ama yaşadım aşkın en büyüğünü
Gördüm insanın en dürüstünü
Tam düşerken tuttun ellerimden şimdi ihtiyacı var ellerimin ellerine
Gelsem yolu yok sewsem sonu yok
Senden geriye kalan bu koskoca özlem
Kokun kaldı kalbimde birde yetiniyorum onunla
Canımm derdin ya hep birde o sesin kulağımda
Dua edip uyumak kaldı elimde tek şans
Belki rüyamda sımsıkı sarılırım sana
Özledim özledim çok özledimmmm....

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:26 pm

Bakışlarım öyle boş ki, artık hissetmiyorum hiçbir şeyi...

Sanki tüm duygularım, gözlerimdeki tüm ışık yok olmuş ve bir daha hiç
çıkarılamayacak kadar derinlere gömülmüş gibi. Nerede hata yaptım bilmiyorum.
Zaten kurumuş olan hangi dala nasıl da bastım?

Daha önce beni mutlu ettiğini düşündüğüm her şey yok oldu sanki. Neydiler ya da
kimdiler bilmiyorum ama artık yoklar...

Ümitlenme her telefon çalışında
Koşma kapılara her adım sesinde
Senin sandığın yıldız artık yok yerinde
Kabul et kalbim, kabul et kalbim
Ah kalbim biz ayrıldık

"Aşk"... Tarifini bile yapamazken öyle olabildiğimizi ya da olabileceğimizi
iddia ediyoruz, ne garip değil mi? Kocaman bir soru işaretinden ibaret olan
hayatımızı bu ne idüğü belirsiz şeyin ardından koşmakla geçiriyoruz hep.
Yakalayınca ne oluyor peki? Bir anlık bir huzura kavuşuyoruz ve yine bir anda o
huzuru kaybediyoruz...

Kovalamaca; o basit ve bizi hayatın ne kadar kötü yanı olursa olsun yinede
yaşamaya değer olduğunu düşündüren yakalamaca oyunu en baştan ve yine yeniden
başlıyor...

İçimde bir şeyler kopuyor, paramparça oluyorum. Aynı parçalar yeniden kopup bir
daha parçalanıyor, sonu yokmuş gibi, garip bir yap-boz oyunu bu...

Gitti giden dönmeyecek,
Kabul et kalbim
Asla seni sevmeyecek,
Hayat ne zalim...

Bağırmak istiyorum, haykırmak istiyorum ama kelimeler boğazıma düğümleniyor ve
susuyorum... Susup sabrediyorum ve üstelik korkum daha da büyüyor... Aslında
ummadığım bir yerde, ummadığım bir anda patlamaktan korkuyorum... Düşünüyorum
da; sayılarını hatırlamadığım kadar çok olan "keşke"lerime bir yenisini daha
eklemekten ve geri dönüşü olmayan bir yola girmekten korkuyorum aslında...

O yanmadı senin kadar
Feryat etsen neye yarar
Ya sen dur sonsuza kadar ya kabul et...
Kabul et kalbim, kabul et kalbim...
Ah kalbim biz ayrıldık...

Diğer yandan da; hayat kısa, bağır çağır, boşalt içini diyorum kendi kendime.
Sonra da bu kısacık hayatı daha da çekilmez hale getirebileceğimi düşünüyorum.
Çelişkiye düşüp yine susuyorum. Kendi içime haykırmaya devam ediyorum kimsenin
duymadığından emin bir halde.

Gözyaşlarımı içime akıtıyorum ve biliyorum ki kimse görmüyor, göremiyor... Ve
"Sessiz Çığlığıma" ses vereceğin "o" günü bekliyorum...

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:27 pm

Yalnızlığımın en kalabalık yanı,uykularda mısın yine? . . Uyan artık bu uykudan kayıp gidiyorum avuçlarının arasından. . Neredesin? . .

Gecenin yağmur giyinmiş silueti sırdaş oldu yine. .Kaçıncı gece bu bilmiyorum karanlıklara sığındığım.?Yalnızlık ne yüzsüz bir gözlemci.Sinsi sırıtışıyla kapladı gecemi.Kapısız,penceresiz bir odada çırılçıplak ve savunmasız bıraktı beni. . .
Bir kucak olsun da diyorum. . ; ister dikenle ister gülle donanmış olsun. Hiç umursamıyorum.Yeter ki göz yaşlarımla yıkayabileceğim bir omuz olsun sığındığım.Yeter ki kelimelerin hıçkırıklarına bir yol bulayım.Eğri büğrü,doğru yanlış umurumda bile değil.Ruha sahip bir can olsun yanımda,sıyırayım tüm korkularımı üzerimden.Sadece bedenden değil duygulardan da ibaret bir kadın olarak,ben olarak kalayım önünde.
Bak geceye esirim yine.Sen bir adım ötede, sen bir kelimeyle gelebileceğin mesafede, hatta belki bedenin bedenimde… Ama acılarımı,korkularımı kucaklayacak ruhun nerede? Binlerce çiçeği yeşertmeye çalıştım senin adını verip her birine.Boynunu büken her yaprağın adından yeni bir tane yeşerttim çiçek bahçesine dönen bir ömürde.Susuz kalmasınlar diye göz yaşlarımla suladım, ese hasret olmasınlar diye gecelerce başlarında masallar anlattım. Olmadı,beceremedim.Her diktiğim çiçekte ben yeniden yenildim.Her ayağa kalktığımda tökezleyip toprağa geri döndüm. Her atmaya çalıştığım adımda, birbirine dolandı ayaklarım.Ne çiçeklerim ait oldu bana, ne ben onlara. .
Bu işin altından kalkamadım. . .

Çok mu ağır geldi sırtındaki yük hadi söyle! Bu kadar zor muydu paylaşabilmek kelimesini hayata geçirebilmek elinden geldiğince.Yalnızlığın binlerce farklı boyutu olabileceğini öğrettin sen bana.An geldi,parmaklarının ucunun bir teması uğruna dünyayı yıkmaya hazır bir kadın oldum, an geldi elin elimdeyken kimsesizliğimin en dibine vurdum.Dilimdeki kelimelerin sığındığı küçücük seslere kandın da sen, gözlerimdeki kördüğümleri hiç anlamadın.Hep yanımda olacağın günlerin hayalini kurarken ben,yanında olmanın dünyanın öbür ucunda olmandan farklı olmadığını anladığım anda,hayallerimin en olmadık yerinden vuruldum.Gerçek yalnızlığı öğrettin bana.
[size=12pt]Kalabalıkların içindeki sessiz çığlıklarımın haykıranının da duyanının da yalnızca ben olduğumu öğrendim hayretle. .[/size]
Gün geldi yalpalaya yalpalaya sığındım ilk bulduğum sese.Bir sesti çünkü limanlarım. . Sadece bir ses. . . Tiz çığlıklarla savruldum dalgaların eşliğinde.Duyduğum umut içeren her sesi susuzluğumdan kurtulmak istermişcesine kana kana içtim bakmadan bulanık mı pis mi diye.Sarılmaya çalıştığım her ses birbirine benzer tınılara sahip oldu zaman içerisinde.Farklı sesler benzer seslere dönüştü önce.Sonra da benzer sesler aynı tona dönüştü acımasız bir monotonluk içinde.Peşine takılıp gittiğim sesin ufacık bir izi bile kalmadı. Kayıp seslerin peşinde,kayıp bir ruh silueti gördüğüm bugün.Tüm harfler sımsıkı sarılmış göğsüme,yitik umutlarının peşinde sürüklenip gidiyor. . .
Sensizce. . ''Sen''sizce. . .

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:28 pm

gurbet, gurbetlikten çıkmadan gel! bak alışacağımdan korkuyorum, seni göstermeyen semtlere, saatlere... yarın deme; yarını yok aşkın, yarını çok... takatim kalmadı artık, ufku belirsiz vaatlere...gel; gurbetlerde garipliğim kalsın yine, yüreğimde bütün bir sen. seni nasıl özlediğimi bir bilsen...

Crying or Very sad

Konu: Geri: özLüyorum Seni !!! Hemde Çok... C.tesi Kas. 01, 2008 7:28 pm

Özlüyorum....
Nedensizce hissizce
Seni özlüyorum
Belki de seviyorum
Bilmiyorum
Hislerim doğru mu
Yanlış mı
Karmaşık mı
Görmek istiyorum
Ya da öyle sanıyorum
Amaçsızca bekliyorum
Sanki seni görünce
Bir şeyler olacakmış gibi
Sana aşıkmışım gibi
Sebepsiz bir bekleme
Nedensizlikler içinde bir bekleme
Bilinmeyenler
Tek bildiğim bir şey
Bilmiyorum ama
Özlüyorum...

» Seni Yok Saydim
» ***~~SeNi~SeVmEk~~***
» BEN SENI ASLA